นักอ่านในวงล้อม

ตั้งแต่เป็นเด็กผมมีความผูกพันกับหนังสือเพราะผมชอบที่จะอ่านหนังสือ แต่ผมก็ไม่ใช่นักอ่านแฟนพันธุ์แท้ในประเภทใดประเภทหนึ่งหรือเรื่องใดเรื่องหนึ่งของนักเขียนคนใดคนหนึ่ง ผมแค่ชอบอ่านหนังสือและผมอ่านหนังสือทุกแนวทุกประเภท(ยกเว้นหนังสือเรียนที่อ่านทีไรเหมือนกินยานอนหลับเกินขนาด ฮา...) นิสัยชอบอ่านแบบอย่างผมสมัยก่อนเขาจะมีคำแซวคนประเภทนี้ว่า"มันบ้าอ่านแม้นกระทั่งถุงใส่กล้วยทอด" เพราะเมื่อมีเวลาว่างผมมักจะหยิบหนังสือหรือเศษกระดาษอะไรก็ได้ที่มีตัวอักษรมาอ่าน แม้นแต่ตอนเข้าห้องน้ำผมก็ยังต้องหยิบหนังสือติดเข้าไปอ่านไม่มีจริงๆโบว์ชัวร์ขายสินค้าก็ได้ แบบไม่ได้อ่านมันขี้ไม่ออก(ฮา)

จนกระทั่งมาทำงานเป็นนักเขียนการ์ตูนขายหัวเราะ การอ่านของผมยิ่งมากขึ้นเพราะผมก็จะใช้เวลาแทบทั้งวันนั่งตามร้านโดนัทหรือร้านกาแฟเพื่อคิดแก๊กการ์ตูนและแน่นอนว่าหนังสือก็เป็นสิ่งที่ผมจะมีติดมือไว้อ่านทั้งนี้เพื่อเป็นแนวทางหรือข้อมูลในการเขียนหรือกระทั่งใช้ฆ่าเวลาในตอนที่คิดอะไรไม่ออก 

แต่มายุคสมัยนี้สังคมมันเปลี่ยนวิถีชีวิตคนมันเปลี่ยนสื่อดิจิตอลเข้ามามีบทบาทแทบทุกอณูขุมขน ไม่มีคนก้มหน้าอ่านหนังสือกันแล้วแต่ก้มหน้าจ้องจอมือถือแทน

ผมเองทุกวันนี้แม้นจะยอมรับกระแสสังคมที่เปลี่ยนไปและเสพสื่อออนไลน์ไม่ต่างจากคนยุคสมัยนี้ แต่ผมก็ยังติดสันดานเดิมๆในการอ่านนั่นคือผมยังมีหนังสือติดตัวไปนั่งอ่านตามสถานที่ต่างๆที่ผมไปแม้นแต่ที่ทำงานของผมๆก็จะทำชั้นหนังสือแล้วเอาหนังสือที่ผมมีไปวางไว้ให้คนอื่นอ่านซึ่งแน่นอนคนไม่ค่อยหยิบอ่านกันหรอก(ฮา) และพฤติกรรมที่ผมพกหนังสือไปนั่งอ่านนั่นล่ะที่ทำให้ผมได้ความคิดจะเขียนบล็อกเรื่องนี้ เพราะระหว่างพักสายตาจากการอ่านหนังสือในร้านกาแฟ ผมมองไปรอบๆตัวภายในร้านทุกคนล้วนก้มหน้าจ้องมองมือถือแม้นแต่พนักงานขาย จะมีก็แค่ผมคนเดียวที่นั่งอ่านหนังสือ อื่ม!!!ผมตกอยู่ในวงล้อมสังคมออนไลน์แบบไม่ต้องสงสัย

Buff Toon