วันจันทร์ที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2557

ตายแล้วหลอน

เรื่องเล่ากันหลังความตายเนี่ยเป็นประเด็นถกเถียงกันมานาน บางคนก็บอกว่าตายแล้วก็ต้องไปให้ยมบาลตัดสินดีชั่ว บางคนก็บอกตายแล้วก็หมดไปไม่มีอะไรเหลือนอกจากความดีชั่วที่เราทำไว้ให้คนรุ่นหลังได้พูดถึง

สำหรับผมเองเรื่องเมื่อตายแล้วจะไปไหนอันนี้ไม่รู้เหมือนกันยังไม่เคยตาย เคยแค่เฉียดๆตายเมื่อสักสิบกว่าปีก่อนตอนนั้นผมเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์หมดสติหลับยาวๆไปเจ็ดวันเต็มๆ ต้องผ่าตัดเย็บแผลเรียงกระดูกหน้าที่แตกละเอียด ต้องใส่เหล็กดามขา หลังผ่าตัดใหญ่หมอที่โรงพยาบาลต้องพยามเรียกชื่อผมตลอด มาทราบตอนหลังว่าที่ต้องช่วยกันเรียกชื่อเพราะต้องการให้ได้สติหากไม่กลับมาก็.........

จากประสบการณ์ตรงจุดนั้นเรียกว่าจับแขนเดินควงกับความตายลั่นล้าๆมาแล้วหนหนึ่ง ความรู้สึกตอนนั้นคือ...เงียบ...สงบ...ไม่รู้สึกอะไร มาเริ่มรู้สึกก็ได้ยินคนเรียกชื่อนั่นล่ะครับ ดังนั้นจากประสบการณ์เฉียดตายทำให้ผมรู้ว่าความตายไม่มีอะไร ตายแล้วก็หมดไป เน่าเหม็น ไม่มีผี ไม่มีวิญญาณ มีแต่ความว่างเปล่า

ส่วนผลกระทบจากอุบัติเหตุครั้งนั้นทุกวันนี้ผมยังมีอาการชาที่แขนและนิ้วมือและหน้าตลอดเวลา ส่วนขาและไหล่ที่ใส่เหล็กจะมีอาการปวดจะมีมาบ้างเป็นบางครั้งเหมือนมันกลัวว่าผมจะเหงา(ฮา)

สำหรับแก๊กตลกนี้ก็ได้มาจากหลายๆอย่างที่ผ่านมานั่นล่ะครับ ประกอบกับได้ยินคนเถียงกันเรื่องชีวิตหลังความตายก็เลยเอามาเป็นประเด็นเขียนนั่นเองครับ




BuffToon


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น