วันอังคารที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2557

ผมอยากกินห่อหมก

ผมอยากกินห่อหมก

เรื่องมันก็เริ่มต้นจากเมื่อวานนี้ล่ะครับ ตอนเย็นๆผมออกไปเดินเล่นที่ตลาดแถวๆบ้าน และไปเห็นร้านค้ามาใหม่ร้านหนึ่ง เป็นร้านขายห่อหมกทะเลและทอดมัน ร้านนี้เพิ่งมาเปิดได้ไม่นานลูกค้าก็ยังไม่ค่อยมาก ผมเองก็มองๆเอาไว้ว่าจะมาซื้อห่อหมกไปกินตั้งแต่วันก่อนแล้ว วันนี้พอได้มาเดินตลาดก็เลยรีบเดินไปที่ร้านทันที

พอมาถึงร้านผมก็เห็นแม่ค้าสาวสวยหน้าใสกำลังง่วนอยู่กับการเช็คข้อมูลบนมือถือ ผมก็เลยถามว่า "ห่อหมกอะไรครับ" สาวสวยแม่ค้าหน้าใสถอนหายใจดังพรืดก่อนที่จะตอบโดยไม่เงยมามองหน้าผมพร้อมใช้ข้อศอกกระดุกๆชี้ไปที่ป้าย(เพราะสองมือเธอไม่ว่างกำลังรูดปื้ดๆหน้าจอมือถืออยู่) "ห่อหมกปลาทะเล" อันที่จริงผมไม่ได้โง่หรอกครับเพราะมันมีป้ายหน้าร้านติดเอาไว้อยู่แล้วว่าห่อหมกทะเล แต่ผมก็อยากรู้ว่ามันเป็นปลาอะไรจึงต้องถามใหม่ "ห่อหมกปลาอะไรครับ" "ปลาทะเลไง" คราวนี้แม่ค้าหน้าใสเงยหน้าจากโลกออนไลน์มามองหน้าผมแบบหงุดหงิดเพราะมันเป็นหนังหน้าดำๆหมองๆที่ไม่ได้ตกแต่งด้วยAppหน้าหล่อใสเด้ง
อุ๊บบ่ะ....ก็รู้ว่าปลาทะเล ก็ถามอยู่ว่าปลาอะไร? แบบห่อหมกปลาน้ำจืดน่ะ เขาก็มีห่อหมกปลาช่อน ห่อหมกปลากราย อะไรแบบนั้นและบางคนก็ไม่ชอบปลาช่อน บางคนก็ไม่กินปลากราย ผมจึงถามใหม่ "ห่อหมกทำจากปลาอะไรครับ" คราวนี้ได้ผลครับแม่ค้าหน้าใสหยุดสนใจโลกออนไลน์แล้วหันมาสนใจหนังหน้าในโลกความจริงที่ไม่ได้แต่งด้วยแอปเสริมความงามของผม "ปลา...ทะ...เล...ไงคะ" ป๊ะๆๆๆๆ!!!เล่นเน้นคำตอบเลย ประมาณว่าที่ดิฉัน(กรู) พูดไปเมื่อกี้เนี่ย ฟังไม่ชัดเหรอ "ปลา...ทะ...เล..." ผมยิ้มๆให้กับน้องแม่ค้าคนสวยหน้าใสเพราะเข้าใจว่าน้องเขาคงไม่เข้าใจในเจตนาของคำถามของผมผมจึงถามใหม่ให้ชัดเจนขึ้น "โลกปลามีอยู่4ชนิด แยกเป็นอีกหมื่นๆสายพันธุ์ แล้วไอ้ปลาทะเลของน้องน่ะมันเป็นปลาชนิดไหนสายพันธุ์อะไรครับ " 

คำถามผมไม่รู้ชัดเจนหรือเปล่า แต่แม่ค้าคนสวยไม่ยอมมองหน้าผมอีกและก้มหน้าดำดิ่งสู่โลกออนไลน์ต่อไป ขณะที่ผมก็เดินจากออกมาและย่ำเท้าหาร้านอาหารอื่นในโลกความจริง...พร้อมกับคำตอบที่ได้รับแล้วว่าทำไมร้านนี้จึงไม่มีลูกค้า


ฺฺฺ

BuffToon

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น