เวลาเข้ามาในเพสบุ๊ค ผมจะเข้ามาที่หน้าเพจเลย(อย่าสับสนนะครับ เพสบุ๊ค กับเพจบุ๊คหรือแฟนเพจมันคนละส่วนกัน) และเมื่อเข้าไปผมก็จะโพสต์ข้อความและแชร์ข้อความไปที่หน้าเพสหรือไทม์ไลน์ของผมหรือบางครั้งก็แชร์ไปในกลุ่มต่างๆ แต่ผมจะไม่แวะเข้าไปอ่านโพสต์ใครต่อใครบ่อยนัก และที่ผมมานั่งเขียนบทความเรื่องนี้ก็เพราะเมื่อวันก่อนผมนั่งทานข้าวกับเพื่อนเก่าพวกเขาสงสัยว่าทำไมผมไม่ชอบอ่านโพสต์หน้าเพส ตอบง่ายๆเลยผมขีัเกียจอ่าน บางคนอาจจะบอกว่าผมมีเพื่อนในเพสไม่เยอะ อันนั้นก็จริงครับ แต่ในความจริงผมมีเพสหลายเพสเพราะผมทำงานหลายด้าน ดังนั้นถามว่าเพื่อนในโลกออนไลน์เยอะมั้ยก็เยอะครับ(แต่มันก็แค่เพื่อนออนไลน์) บางเพสผมมีเพื่อน5,000คนเพราะมันมีเพื่อนมากกว่านั้นไม่ได้(ซึ่งอาจจะมีคนที่เรารู้จักจริงๆและคุยด้วยจริงๆแค่ไม่กี่คน) ผมลบเพื่อนแล้วลบอีกเวลาเพื่อนครบ5,000 บางเพจที่ทำไว้มีคนไลท์หลักพันหลักหมื่น แต่มันคนละกลุ่ม มันไม่เกี่ยวข้องกัน อย่างเพจ
https://www.facebook.com/buffcartoon ผมทำเฉพาะเรื่องราวและมุมมองในโลกการ์ตูน ในความเป็นบัฟขายหัวเราะ แต่ในเพจอื่นๆผมก็เป็นคนอื่น อาชีพอื่น สังคมอื่น ชื่ออื่น และแน่นอนไม่มีใครในกลุ่มเหล่านั้นรู้ว่าผมเป็นบัฟขายหัวเราะ นั่นคือเหตุผลที่ผมไม่ชอบอ่านโพสต์เวลาเข้าเพส และไม่เคยสนใจใครที่จะแสดงตัวตนเป็นว่าเทพ เก่ง ดี สวย หล่อ รวย เลิศหรู หรือโครตเพอร์เฟคโพลไฟล์ดีในด้านใดด้านหนึ่ง เพราะนี่เป็นโลกออนไลน์ โลกที่เราสร้างขึ้นมาซึ่งบางครั้งผมก็สับสนว่าเราควรจะเรียกมันว่า
Face Book หรือ
Fake Book
แต่ที่แน่ๆในวันนี้สำหรับผมหลังจากนั่งสร้างเพสบุ๊คมาหลายเพส สร้างเพจสร้างกลุ่มมาหลายเพจหลายกลุ่ม ทำให้ผมเริ่มเข้าใจว่า สังคมแบบนี้มันเป็น
"สังคมสังเคราะห์ " ( social synthesis ) เพราะมันเป็นสังคมที่ทุกคนสังเคราะห์ตัวตนขึ้นมา จริงบ้างเท็จบ้าง ปะปนกันจนแยกแยะไม่ออก หลายคนสร้างตัวตนจำลองขึ้นมาจนในที่สุดก็เกิดความสับสนระหว่างตัวตนในความจริง กับตัวตนที่ถูกสร้างขึ้นมา บางคนก็ใช้ตัวตนจริง ชื่อจริง แต่เรื่องราวและวิถีชีวิตกลับถูกแต่งเติมสร้างขึ้นมาใหม่ เพื่อเติมเต็มบางส่วนของชีวิตที่ขาดหายไป บางคนทำไปก็เพื่อสร้างภาพ สร้างจุดเด่นให้ดูน่าสนใจ หรือเพื่อลบปมด้อยของตัวเอง หลายๆคนก็เอาโลกออนไลน์สังคมออนไลน์ไว้เป็นที่ระบายความกดดันจากปัญหาเรื่องราวต่างๆที่พวกเขาเหล่านั้นประสบในโลกความจริงที่ซึ่งพวกเขาขี้ขลาดไม่กล้าเผชิญหน้าหรือสู้กับมัน
ที่เขียนบทความนี้ไม่ได้หมายความว่าผมจะดีไปกว่าคนอื่นๆที่มาเสียเวลาอ่าน เพียงแต่อยากจะบอกว่าพวกเรากำลังอยู่ในสังคมสังเคราะห์ สังคมที่ไม่รู้ตัวตนที่แท้จริง ดังนั้นหากเราจะใช้สังคมสังเคราะห์ตรงนี้ เราก็ควรที่จะถามตัวเองว่า "เพื่ออะไร?" หากเราจะใช้เพื่อธุรกิจเพื่อการค้า เพื่อติดต่อกับเพื่อนฝูง เพื่อรวมกลุ่มแลกเปลี่ยนความคิดเห็นประสบการณ์กับคนที่รักและชื่นชอบในสิ่งเดียวกันมันก็ไม่เป็นปัญหา แต่หากเราจะใช้เพื่อหนีตัวตนในโลกความจริง พยามสร้างอวตารตัวเองขึ้นมาในโลกออนไลน์ ซึ่งต่อให้คุณทำได้ดีแค่ไหน มีคนชื่นชมคุณมากเท่าไหร่ แล้วมันจะมีความสุขจริงหรือ
เพราะสุดท้ายคุณหนีความจริงในสิ่งที่ตัวเองเป็นในโลกความจริงไม่ได้หรอกครับ ดังนั้นสิ่งเดียวที่คุณจะเล่น face อย่างมีความสุขก็คือ เลิก Fake
BuffToon
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น