มนต์เพลงคาราบาว ตำนานเพลงของเมืองไทย

คาราบาว... สำหรับผมนั้นถือว่าเป็นวงดนตรีวงนี้เป็นตำนานในวงการเพลงเพื่อชีวิตเมืองไทยที่ยากจะหาวงดนตรีไหนมาเทียบได้ ไม่ใช่ว่าวงคารบาวเล่นดนตรีเก่งกว่าคนอื่น แต่ที่วงนี้เป็นตำนานเพราะเพลงที่ร้องออกมามันเข้าถึงกลุ่มอย่างชัดเจน จำได้ว่าสมัยเป็นวัยรุ่นผมก็ชอบเล่นดนตรีและเพลงที่เล่นในวงกับเพื่อนๆก็ต้องมีเพลงของคาราบาวเพื่อเป็นเพลงที่จะดึงคนดูคนฟังให้นั่นติดอยู่กับการแสดงของวงเราและขยับแข้งขยับขาไปตามจังหวะโจ๊ะๆ

แม้นปัจจุบันจะมีนักวิจารณ์หรือคนรุ่นใหม่บางคนบอกว่าเพลงของคาราบาวมันเดินย่ำอยู่กับที่ติดอยู่กับแต่เพลงจังหวะสามช่าเชยๆ แต่สำหรับผมเพลงจังหวะแบบนี้มันถูกจริตน่ะ ถูกจริตความเป็นไทยบ้าน ฟังแล้วมันคึกในจังหวะโจ๊ะๆแบบนี้ แม้นจะดูชาวบ้านไม่อินเทรนอินเตอร์ แต่ในเมืองไทยมันมีวงดนตรีวงไหนล่ะครับที่ทำอัลบั้มออกมาแล้วได้รับความนิยมมาตลอด เพราะแบบนี้ผมถึงเรียกว่าตำนานของวงดนตรีไทยจริงๆ อีกอย่างเพลงของคาราบาวฟังดีๆเขามีแง่คิดและคติแทรกอยู่ในเนื้อเพลงตลอด ช่วงชีวิตของผมวงดนตรีที่ทำดนตรีแล้วมีแง่คิดสอนคนดีๆทุกๆเพลงที่ทำที่ร้อง มีแค่สองวง นั่นคือวงเฉลียง และวงคาราบาว นอกนั้นก็จะเป็นวงที่ทำแต่เพลงรักๆๆๆๆๆ อกหัก แฟนทิ้ง มีชู้ บราๆๆๆ ไม่ใช่ไม่ดีไม่เพราะนะครับเพราะผมเองก็ฟังเพลงทุกแนว เพียงแค่ผมรู้สึกเอียนกับเพลงรักประโลมโลกอะไรแบบนั้น มันก็เหมือนบางคนที่บอกว่าเบื่อเพลงสามช่าของคาราบาวนั่นล่ะครับ แค่เราเบื่อกันคนละมุม...

สำหรับเพลงที่แนบมาลองฟังดูครับ เพลงโจ๊ะๆชื่อเพลง "คนสู้ชีวิต" ในอัลบั้มเดอะแมนซิตี้ไลอ้อน

BuffToon