อารมณ์กับการเขียนการ์ตูน มันเป็นเรื่องที่หลายคนอาจจะไม่เข้าใจ นักเขียนการ์ตูนอาชีพจะใช้อารมณ์มากมายหลากหลายในการวาดรูปในแต่ละครั้งเพื่อแสดงออกถึงความรู้สึกและสื่อออกมาให้คนอ่านได้เข้าถึงความรู้สึกและความเป็นไปของตัวการ์ตูนที่วาดตัวนั้นๆ แต่หากเป็นเพียงนักก๊อปปี้รูปภาพหรือที่คนในวงนักเขียนการ์ตูนเรียกว่าพวกดราฟแมน ซึ่งคนกลุ่มนี้ไม่ต้องใช้อารมณ์มากเพียงแค่พยามวาดให้ดูเหมือนเท่านั้น ต่างกับนักเขียนการ์ตูนมืออาชีพที่ต้องมีเทคนิคและสไตล์เป็นของตัวเองมันเหมือนเป็นลายเซ็นเพราะเมื่อคนอ่านเห็นผลงานเขาก็สามารถบอกได้ว่าภาพนี้เป็นผลงานของนักเขียนท่านใด นี่เป็นเรื่องที่ผู้สนใจเรื่องการเขียนการ์ตูนไม่เข้าใจไม่ได้ เพราะไม่เช่นนั้นมันก็จะเป็นเพียงดราฟแมน หรือนักก๊อปปี้รูปภาพเท่านั้น
-->
ผมเห็นเด็กๆรุ่นใหม่วาดการ์ตูนสวยๆเยอะ บางคนตั้งอกตั้งใจมากในการวาดการ์ตูน ที่ผ่านมาผมสอนเด็กหลายคนวาดการ์ตูนแต่เวลาผมสอนพวกเขาวาดผมอดแปลกใจไม่ได้ว่าพวกเขาแยกไม่ออกระหว่างความเป็นตัวของตัวเองกับการก๊อปปี้ การก๊อปปี้หรือมีศิลปินต้นแบบไม่ใช่สิ่งไม่ดี แต่หากเราหลงไปกับการก๊อปปี้ก็ไม่มีวันที่เราจะเป็นมืออาชีพ
ดังนั้นหากใครคิดจะเป็นนักวาดการ์ตูนมืออาชีพก็ควรจะหารูปแบบและสไตล์ของตัวเองให้เจอ ส่วนเรื่องศิลปินในดวงใจเก็บเอาไว้เป็นเพียงความชื่นชมและแนวทางในการสร้างผลงานของเรา อย่าไปหมกมุ่นกับการก๊อปปี้ให้เหมือนแล้วโกหกตัวเองว่า กรูเก่ง...
Buff Toon
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น